De eerste dagen in Pokhara zitten er alweer op. We verblijven in het greenland hotel wat prachtig is! Ik deel een kamer met Jur. De kamer is redelijk groot en we hebben een eigen badkamer met (westers) toilet! Om het hotel zit een grasveldje en een overdekt terrasje waar je goed kan zitten. Daarnaast heeft iedere verdieping een ruim balkon waar ik smorgens heerlijk kan zitten met het zonnetje in m’n gezicht en een kopje koffie. Beter wakker worden zit er niet in! De bedden zijn hard, maar ik ben wel de enige die nog een schuimmatje op het matras heeft dus ik heb nog wel iets zachts. ’s Morgens om 6 uur staat de zon al op onze kamer en beginnen de mensen buiten al te werken en te schreeuwen. Dit betekent dat ik rond die tijd dus ook wakker wordt… fijn! Maar goed daardoor zit ik dus wel ’s morgens lekker op het balkon wakker te worden terwijl de rest nog slaapt, en dan hebben we ook wat aan de dag. Tegen 8 uur ontwaakt de rest, of nou ja ontwaakt.. Dan liggen de meeste ook al een uur of anderhalf wakker.

Dinsdag 7-11.

Vandaag zijn we samen met René Lakeside (het gebied in Pokhara waar we verblijven) ingegaan om lekker een ontbijtje te scoren en wat te gaan shoppen. Ik heb inmiddels al 2 nieuwe, katoenen broeken gekocht. Dit worden mijn nieuwe lievelingsbroeken!! Ze zitten heerlijk luchtig, wat erg fijn is aangezien het hier overdag een kleine 30 graden is. En ‘s avonds zitten ze heerlijk warm. We hebben lekker ontbeten bij het Java Coffee House. Vervolgens zijn we richting de Oxford school gegaan voor onze eerste Nepaleze taalles. De reis daarnaartoe was…. Bijzonder… we zitten in een stadsbusje waar we eigenlijk allemaal niet in passen (behalve Sanne). En de weg naar school is een en al hobbels waardoor ik inmiddels al twee keer met m’n hoofd bijna door het dak heen ben gegaan. Das minder prettig kan ik je vertellen. Maar goed…. Na een klein uurtje gehobbeld te hebben in de bloedhete bus kwamen we aan bij de school. Hier hebben we kennis gemaakt met Prem, onze Nepalees docent. Prem gaat ons de komende drie dagen de basis van de taal leren zodat we een beetje goed op pad kunnen. Op de school werden we hartelijk verwelkomd door alle kinderen die nog op school waren! Iedereen wilde zwaaien en hallo zeggen, dat is natuurlijk super leuk!! Eenmaal in het lokaal van 3 bij 3 begon onze eerste les. Vandaag hebben we geleerd hoe we hallo moeten zeggen en de introductie eromheen, zoals je naam, leeftijd etc. Hiernaast kregen we meteen aangeleerd hoe we in het Nepalees moesten zeggen dat iets te duur was en dat het goedkoper moest (lekker Hollands!). Maar doe je dit niet dan wordt je afgezet waar je bij staat. Vaak kun je nog minstens de helft van de prijs eraf krijgen, door af te dingen. Maar dat is natuurlijk ook weer een kwestie van oefenen. Na het eerste uur Nepalees hadden we thee pauze met wat eten. We kregen noedels met een kopje thee. Super lekker, goed gekruid en niet te pittig! Totdat…. Basje een peper tegenkwam en dacht dat het een boontje was… ik heb natuurlijk geprobeerd om zo goed mogelijk te verbergen dat ik dood aan het gaan was van binnen. Maar de zweetparels op mijn gezicht verklapte het toch een beetje, waarna iedereen begon te lachen. Een van de werknemers van de school kwam direct met een kommetje suiker aan en zei dat ik dat maar moest eten en dat het dan beter zou gaan. Dit hielp gelukkig!! Vervolgens door met de les. Nog wat dingetjes geleerd zoals het tellen. In het Nepalees hebben ze namelijk voor de getallen 0 tot 100 allemaal verschillende namen. Tot 20 lukt inmiddels aardig maar daar houdt het een heel eind op. Na de les zijn we terug naar het hotel gegaan. Hier hebben we nog even buiten gezeten om vervolgens lekker op tijd naar bed te gaan. Toch best wel slopend om een nieuwe taal te leren.

Woensdag 8-11.

Vanmorgen zijn we al weer vroeg opgestaan om lekker te gaan shoppen en wat van Pokhara te bekijken. We hebben de winkelstraat afgelopen en zijn vervolgens doorgelopen naar een parkje aan het meer. Hier zijn we heerlijk aan het water gaan zitten en hebben even goed genoten van de omgeving en de schoonheid. Vervolgens zijn we terug naar het hotel gegaan om ons even om te kleden en voor te bereiden op les 2 Nepalees. Vandaag hebben we geleerd hoe we moeten zeggen dat iets lekker is en hebben we verschillende woordjes geleerd. Dingen als familieleden, dieren, fruit, groenten en lichaamsdelen. Verder hebben we nog een Nepalees kinderliedje geleerd. Super leuk liedje! Maar dat blijft me een partij in je hoofd hangen, iedereen wordt helemaal gek van me omdat ik het continu aan het zingen, fluiten of neuriën ben!

‘’s Avonds zijn we heerlijk uit eten geweest met Denise en Iris. Twee meiden van de PABO die hier ook hun stage doen. We zijn naar het Moondance restaurant geweest waar ik echt een overheerlijke chicken Korma op heb met naan brood. Dit is een soort kip kerrie idee, die was echt super lekker(maar natuurlijk niet zo lekker als die van moeders!) na het eten hebben we nog lekker met zijn alle zitten kletsen op de veranda om vervolgens op tijd naar bed te gaan.

Donderdag 9-11.

Vanmorgen was ik weer vroeg uit de veren! 7 uur om precies te zijn. Door al het licht en kabaal zit uitslapen er echt niet.. Maar gelukkig wordt ik wel altijd fris en fruitig wakker. Vanmorgen zijn we een stukje verderop bij een hotel gaan kijken omdat we hoorde dat ze daar een zwembad hadden waar je goedkoop kon zwemmen. Met 24 graden om 8.30 is dat ook echt geen overbodige luxe kan ik zeggen. Toen we daar aankwamen werden we hartelijk verwelkomd en kregen we direct de combo aangeboden. Dit houdt in zwemmen, met eten en een drankje voor 1000 roepie (dat is ongeveer €9.50). Maar we konden ook kiezen om alleen te zwemmen, dat was 625 roepie (ongeveer €6). Oftewel voor €3.50 meer kreeg je er lunch en een drankje bij. Die keuze was natuurlijk snel gemaakt! Jur en ik hebben heerlijk ff gezwommen en daarna hebben we met z’n allen genoten van het zonnetje. Al genietend van het water, de zon en het eten zit ik nu dan ook te schrijven!

Na deze heerlijke ochtend was het weer tijd voor onze les Nepalees. Dit was tevens ook onze laatste les. We hebben nog het een en ander geleerd maar het was voornamelijk nog herhaling. We hebben afscheid genomen van Prem, die ons echt super geholpen heeft met de taal en door wiens enthousiasme je zelf ook meteen gemotiveerd was om het te leren.

Bij terugkomst in Lakeside hebben Jur en Sanne een falafel wrap gehaald en ik een kip wrap. Deze was echt hemels! De rest van de avond hebben we een spelletje gespeeld welke Sanne had meegenomen, genaamd Codenames. Waar we ons gedurende een kleine 3.5 uur kostelijk mee vermaakt hebben! Zelfs René heeft nog een potje mee gespeeld!

Inmiddels lig ik lekker in bed, in een verder lege kamer. Omdat ik Jur de laatste nachten zo geterroriseerd heb met mijn “motorgeluiden” heeft hij besloten even een nachtje bij te tanken bij de dames op de kamer. Hahaha. Sorry Jur!

Slaap lekker allemaal! En tot de volgende!

Vrijdag 10-11

Vanmorgen is onze laatste dag Pokhara aangebroken. Dus ik had besloten om even lekker een ochtend uit te slapen. Dus om 8 uur zat ik alweer op het balkon… we zouden samen met Rene een rondleiding krijgen in een ziekenhuis in Pokhara, waar we als het in Ampippal tegen zou vallen, ook nog stage zouden kunnen lopen. Van tevoren hebben eerst nog een ontbijtje gehaald bij het Java Coffee house, waar we ook meteen onze was gedumpt hebben. We kregen de rondleiding van de hoofdverpleegkundige daar. Gezamenlijk zijn we door het ziekenhuis heen gegaan en hebben we de verschillende afdelingen bekeken. Dit viel honderd procent mee! Het ziekenhuis was relatief schoon en goed onderhouden en er waren verschillende afdelingen. Zo hadden ze een aantal gespecialiseerde afdelingen: een intensive care (steriel) met relatief nieuwe apparatuur , een operatiezaal(steriel), verloskamers, verkoeverkamers etc. Best indrukwekkend en zeker niet wat ik van een Nepalees ziekenhuis verwacht had! Na deze rondleiding zijn we terug gegaan naar het hotel om onze spullen te pakken voor onze wandeltocht. We hadden namelijk bedacht dat het wel leuk was om de berg te beklimmen die naar de stupa leidt. Een stupa is een soort gedenkplek voor Buddha. Dit is dan ook heilige grond dus hier mag je niet met je schoenen aan lopen. Deze stupa lag op een hoogte van 1100 meter (Pokhara ligt op ongeveer 700 meter) dus dit was nog een flinke klim. Zo goed als recht omhoog. We zijn met een bootje het meer over gevaren om bij het pad naar boven aan te komen. Het “pad” naar boven bestond voor 95% uit trappen en we zouden er ongeveer 45 minuten over doen. Jezus.. Had ik me daarin vergist zeg.. Met mijn postuur en conditie kan je gerust stellen dat trappen in mijn top drie van grootste vijanden staat. Iedere paar minuten op adem komen was dan ook echt nodig dus ik heb tegen Sanne en Jur gezegd dat ze maar op hun tempo moesten lopen. Het grootste deel heb ik dan ook alleen afgelegd. Dit was eigenlijk ook wel heel fijn. Uiteindelijk heb ik er ongeveer een uur en kwartier over gedaan. Als je dan boven aan komt is ook ineens al die vermoeidheid en spierpijn weg. Want wat een uitzicht en wat een prestatie. Op dat moment dacht ik de hele wereld aan te kunnen (zolang de wereld maar niet teveel trappen heeft). Toen we eenmaal genoeg van de stupa gezien hadden zijn we terug naar beneden gegaan. De rest van de dag hebben we lekker rustig aan gedaan en hebben we vast onze spullen ingepakt voor de dag erop. Morgen moeten we namelijk om half 7 bij dus bus staan die ons naar Dumbere brengt. Hier moeten we overstappen naar Ampippal waar we onze eerste 6 weken stage gaan doorbrengen.